"Jeg burde kanskje nevne det", sa Brumm da de gikk nedover mot strandkanten på øya, "at det ikke er en helt alminnelig båt. Noen ganger er den en Båt, og noen ganger er den snarere en Ulykke. Det kommer an på." |
At livet er til å flire av er sjølvsagt; at det er til å gråte yvi er ikkje mindre sjølvsagt; alt som læt seg segja um livet er sjølvsagt. So vert det keidsamt; kvi skal ein segja alle dessa sjølvsagde ting. |
|
|
|